Pierre Villette – Hymne à la vierge
Uit het concert “De Mis van Martin”.
Eric Whitacre – Sleep
Uit het concert “De Tijd Staat Stil”.
Knut Nystedt – Immortal Bach
Uit het concert “In Scandinavische Kringen”.
De mis van Frank Martin bleef zo’n veertig jaar in zijn bureaula liggen. Hij schreef het in de jaren twintig, maar wilde niet dat het uitgevoerd werd: “Ik vond het een zaak tussen God en mijzelf”. Inmiddels is het stuk een hoogtepunt uit het koorrepertoire. Naast de relatief behoudende mis van Martin staat Messiaens grensverleggende Cinq Rechants: een expressieve compositie gebaseerd op het liefdesverhaal van Tristan en Isolde. Samen met werken van Messiaens leerling Ton de Leeuw en Pierre Villette vormt het een prachtig programma waar liefhebbers van a-cappellakoormuziek hun hart aan kunnen ophalen.
Het Nederlands Kamerkoor neemt ons mee naar Oekraïne en Rusland. In Oekraïne heeft de klassieke muziek lange tijd geen eigen ontwikkeling gekend en bleef behoudend. In Rusland haalden vooruitstrevende heersers als Peter de Grote en Catharina de Grote Italiaanse, Franse en Duitse kunstenaars naar het hof, bijvoorbeeld de componisten Baldassare Galuppi (1706-1785) en Giuseppe Sarti (1729-1802), beiden net iets jonger dan Bach. Galuppi en Sarti werden wel als de vertegenwoordigers van de ‘Russische barok’ beschouwd. Maar het was juist Oekraïene waar de meest boeiende muziek vandaan kwam. De Oekraïense componisten Bortnjanski en Berezovski, tijdgenoten van Mozart, werden door hun muziek beïnvloed en wisten aan hun muziek in klassieke stijl iets volstrekt eigens toe te voegen.
Eduard Tubin – Óhtulaul
Uit het concert “In Scandinavische Kringen”.
